🦣 Odszkodowanie Od Urzędu Miasta Za Złamanie

Odszkodowanie od spółdzielni mieszkaniowej za złamanie na chodniku. Podobnie jak w przypadku innych części wspólnych, za położony na terenie spółdzielni mieszkaniowej chodnik i jego stan techniczny odpowiada sama spółdzielnia mieszkaniowa. Zarządca budynku, do którego przylega chodnik, powinien odśnieżać go, usuwać błoto i Odszkodowanie, o którym mowa w przepisach, nie może być niższe od 25 proc. wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi Może z 200 zł dostaniesz, wątpię żeby więcej ci uznali. Te szkolne ubezpieczenia to nie są zbyt korzystne, lepiej indywidualnie się ubezpieczać niż w szkole. Popatrz sobie jeszcze w warunkach ubezpieczenia jaki procent jest przyznawany za złamania palcy i będziesz wiedział ile konkretnie dostaniesz. Autor. Mamy nadzieję, że ten wyrok pomoże Wam w ustaleniu właściwej kwoty roszczenia odszkodowania za złamanie kości ramiennej. Zajmujemy się takimi sprawami. Zapraszamy więc do kontaktu. Nasi eksperci bezpłatnie ustalą, czy charakter wypadku powoduje, że należy Ci się odszkodowanie za złamanie kości ramiennej. Niezależnie od tego czy RE: Odszkodowanie od urzędu miejskiego za wypadek na chodniku. Musisz ustalić czy utworzony został miejski zarząd dróg i złożyć pismo w którym opisane zostanie zdarzenie, dodane zdjęcie tego chodnika i wniosek o wypłatę odszkodowania obejmującego zadośćuczynie pieniężne za doznaną krzywdę ( art. 445 par. 1 k.c. ) oraz za Odszkodowanie przysługuje w wysoko­ści wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę, zawartą na czas okre­ślony albo na czas wykonania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wyna­grodzenia za czas, do którego miała trwać umowa, nie więcej jednak niż za 3 miesiące. Skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania wnosi się do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skargę należy wnieść do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu, którego przewlekłe prowadzenie postępowania jest skarżone. Opłata od skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego wynosi 100 4 500 – 7 500 zł. Utrata palca trzeciego, czwartego lub piątego z kością śródręcza. 12 000 – 30 000 zł. Uszkodzenia palca trzeciego, czwartego lub piątego zależnie od stopnia ograniczenia funkcji (zniekształcenie, zesztywnienie, uszkodzenie ścięgien itp.) 1 500 – 17 500 zł. Utrata palucha. w sprawach o odszkodowanie lub o zadośćuczynienie związane z warunkami wykonywania kary pozbawienia wolności/tymczasowego aresztowania. 300 zł w sprawach toczących się w innym państwie członkowskim UE. 360 zł za czynności zmierzające do uznania osoby za zmarłą i stwierdzenie zgonu; sprawach o uchylenie uchwały organu spółdzielni oC8le. kw. 13, 2017 w Szkody osobowe ODSZKODOWANIE ZA WYPADEK NA CMENTARZU Do wypadku może dojść absolutnie wszędzie. Co jednak, gdy do wypadku dojdzie na terenie cmentarza? Dość sporym zaskoczeniem może być fakt, że do takich wypadków dochodzi bardzo często. Wiele cmentarzy posiada zaniedbane nagrobki, zniszczone płyty nagrobkowe, alejki pełne wystających krawędzi płyt, które przez lata zostały wypchnięte z ziemi przez korzenie rosnących wokół drzew. Są to jedynie przykłady potencjalnych powodów wypadków. Znane są przypadki, gdy bezpośrednią przyczyną wypadku było wadliwe wykonanie pomnika i jego montaż nie zgodny z zasadami sztuki. Element ten zazwyczaj jest jednak trudny do udowodnienia i wymaga opinii specjalisty, najczęściej biegłego, który swoje ustalenia przedstawia na etapie postępowania sądowego. Sytuacja taka miała miejsce np. w czerwcu 2013 roku, kiedy to przebywający na cmentarzu wraz z rodziną sześcioletni wówczas chłopiec został przygnieciony ponad 80 – cio kilogramową płytą nagrobkową. W wyniku wypadku chłopiec doznał uszkodzeń wątroby, śledziony oraz płuc. Został przetransportowany śmigłowcem medycznym do najbliższego szpitala, gdzie otrzymał dwie transfuzje krwi i tylko dzięki błyskawicznej pomocy uniknął jeszcze poważniejszych obrażeń. Wobec mnożących się zaniedbań po stronie osób czy instytucji zobowiązanych do zapewnienia bezpiecznych warunków osobom przebywających na terenie cmentarzy z całą pewnością warto wskazać co zrobić, gdy do już dojdzie do takiego zdarzenia i jak zdobyć odszkodowanie za wypadek na cmentarzu. To, od kogo należy dochodzić odszkodowania zarówno za obrażenia fizyczne jak i choćby zniszczenie nagrobka bliskiej osoby przez zawalenie się sąsiedniego nagrobka zależy przede wszystkim od bezpośredniej przyczyny zaistniałego wypadku. Jeżeli przyczyną była niestabilna płyta, niezależnie od tego czy przyczyną zawalenia było jej zniszczenie spowodowane warunkami atmosferycznymi czy też wadliwa konstrukcja w pierwszej kolejności należy zwrócić się do właściciela nagrobka, który stał się przyczyna szkody. Jeżeli mamy do czynienia z zaniedbaniem właściciela on będzie zobowiązany do naprawienia powstałej szkody. Jeżeli szkoda wynika z wady konstrukcyjnej, czy też technicznego błędu wykonawcy, odpowiedzialność za szkody zostanie skierowana właśnie na tego wykonawcę. Przede wszystkim należy pamiętać o tym, że cmentarz jest miejscem publicznym, do którego dostęp ma każdy i prawie o każdej porze. Specyficzny charakter tego miejsca, nie sprawia że obowiązują je inne zasady w zakresie odpowiedzialności odszkodowawczej. Podstawa dochodzenia roszczeń za wypadek mający miejsce na cmentarzu wynika bezpośrednio z treści art. 2 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych: „utrzymanie cmentarzy komunalnych i zarządzanie nimi należy do właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), na których terenie cmentarz jest położony. Utrzymanie cmentarzy wyznaniowych i zarządzanie nimi należy do związków wyznaniowych”. Z powyższego jednoznacznie wynika, że obowiązek dbałości o bezpieczeństwo osób odwiedzających cmentarze należy do odpowiednio urzędu miasta/gminy lub właściwej parafii. Odpowiedzialnością za nieprawidłowości w utrzymaniu cmentarza, które to uchybienia stały się bezpośrednią przyczyną wypadku należy obarczyć jego zarządcę. W przypadku cmentarza parafialnego jest to proboszcz danej parafii. Jeżeli do wypadku doszło na terenie cmentarza komunalnego z roszczeniem należy zgłosić się do urzędu miasta. Jak w każdym przypadku roszczeń odszkodowawczych należy wykazać winę zarządcy, objawiającą się jego działaniem lub zaniechaniem działania do którego był zobowiązany, fakt wystąpienia szkody w tym właśnie miejscu (ze wskazaniem jej bezpośredniej przyczyny np. poprzez dokumentację fotograficzną) oraz związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy działaniem bądź zaniechaniem zarządcy a skutkami wypadku. W procesie walki o odszkodowanie za wypadek (np. upadek) na cmentarzu może wspomóc oczywiście Kancelaria Odszkodowawcza. Aby zlecić analizę sprawy wystarczy wysłać mail na adres kontakt@ lub bezpośrednio zadzwonić do Prawnika 22 659 33 43. Analiza sprawy całkowicie bezpłatnie, jeszcze przed odpisaniem umowy. Dochodząc odszkodowania za wypadek na cmentarzu stosują się te same zasady co w przypadku innych szkód osobowych z OC. – zwrot kosztów leczenia – zwrot kosztów rehabilitacji – zwrot wydatków na dojazd – zwrot kosztów opieki – zadośćuczynienie za ból i cierpienie (gdy np. została złamana jakaś kość podczas wypadku na cmentarzu) Należy pamiętać, ze odszkodowanie czy zadośćuczynienie zostanie wypłacone osobie poszkodowanej dopiero po spełnieniu wskazanych wyżej warunków, przy czym najczęściej wypłacane jest nie z kieszeni zarządcy, tylko z zawartej przez niego polisy ubezpieczeniowej (tzw. polisy OC). Przy czym nie każda szkoda zostanie przez ubezpieczyciela uznana, zależy to przede wszystkim od zakresu zawartej polisy ubezpieczeniowej oraz udowodnienia, iż faktycznie doszło do zdarzenia objętego ubezpieczeniem. Niestety ubezpieczenie OC cmentarzy nie jest obowiązkowe i może zaistnieć sytuacja, kiedy to zobowiązany mimo ewidentnej winy nie będzie dysponował środkami, które powinien wypłacić poszkodowanemu z tytułu doznanej przez niego szkody. W 2003 roku 20-letnia dziewczyna została przygnieciona na cmentarzu konarem drzewa, w konsekwencji wypadku stała się osobą niepełnosprawną. W wyniku postępowania sądowego otrzymała dożywotnią rentę w wysokości 1450 zł miesięcznie oraz kwotę zadośćuczynienia i odszkodowania, która ze względu na czas trwania postępowania wraz z odsetkami wyniosła ponad zł. Ze względu na brak ubezpieczenia OC parafii zarządzającej przedmiotowym cmentarzem oraz brak środków na wypłatę należnej poszkodowanej sumy, doszło do sytuacji w której rozpoczęto licytację komorniczą mienia parafii, z kościołem i cmentarzem włącznie w celu zaspokojenia roszczeń poszkodowanej. Jeżeli masz pytanie dotyczące podobnej sprawy, możesz poprosić o kontakt naszego eksperta. Wprowadź numer telefonu w polu poniżej. lub podaj swój adres email: Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celu nawiązania ze mną kontaktu, w tym udzielenia odpowiedzi na pytanie zawarte w formularzu kontaktowym. Oświadczam, iż zapoznałem się poniższymi informacjami: 1. Administratorem Twoich danych osobowych udostępnionych za pomocą formularza jest Polskie Centrum Odszkodowań sp. z z siedzibą w Warszawie (02-508), przy ul. Puławskiej 39 lok. 40, e-mail: biuro@ tel. +48 22 659 33 43. 2. Twoje dane osobowe są przetwarzane na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a RODO, tj. w oparciu o niezbędność przetwarzania do celów związanych z kontaktem w sprawie zgłoszenia odszkodowawczego. 3. Twoje dane będą przetwarzane nie dłużej niż do czasu podjęcia decyzji co do nawiązania współpracy, a po tym czasie mogą być przetwarzane przez okres przedawnienia ewentualnych roszczeń. 4. Masz prawo do żądania dostępu do swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także prawo do przenoszenia swoich danych oraz wniesienia skargi do organu nadzorczego. 5. Administrator zastrzega sobie prawo zamiany niniejszego regulaminu, przez opublikowanie jego nowej wersji na stronie internetowej. 6. Wszelkie pytania dotyczące niniejszego regulaminu prosimy kierować na adres: biuro@ Skręcenia stawu skokowego i urazy kostki są jednymi z najpopularniejszych urazów doznawanych w upadkach na chodniku. Ale nie tylko. Także w wypadkach przy pracy czy wypadkach drogowych. Tak więc ile możesz uzyskać odszkodowania za złamanie kości ramiennej?To trudne pytanie. Wysokość odszkodowania, a w zasadzie zadośćuczynienia za krzywdę, zależy od wielu czynników. Należy zaliczyć do nich: uszczerbek na zdrowiu, konieczność przebywania w szpitalu, długość leczenia i rehabilitacji, opiekę osób trzecich, nieodwracalność urazów. A nawet wiek poszkodowanego. Takich czynników wpływających na to, ile możesz otrzymać odszkodowania za skręcony staw skokowy, jest za złamanie kości ramiennej w praktyceNo dobrze, ale zapytacie zaraz, ile konkretnie można dostać odszkodowania za złamanie kości ramiennej? Odpowiemy na przykładzie postępowania sądowego, które toczyło się przed jednym z sądów w doznała wieloodłamowego złamania szyjki i głowy kości ramiennej lewej z przemieszczeniem odłamów. Przyczyną zdarzenia był upadek z konia. Po wypadku przeprowadzono u niej otwartą repozycję i stabilizację złamania, musiała zażywać leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Po usunięciu ręki z temblaka konieczna była rehabilitacja. Powódka potrzebowała opieki osób trzecich, ponosiła koszty dojazdów. Potrzebny był zabieg operacyjny. Po wypadku jej stan psychiczny również uległ pogorszeniu. Musiała korzystać z psychoterapii. Po zdarzeniu powódka wystąpiła do sądu o odszkodowanie za złamanie kości takim stanie rzeczy, po ustaleniu odpowiedzialności pozwanego, Sąd przyznał więc na jej rzecz kwotę 75 000 zł tytułem zadośćuczynienia za złamanie kości w przypadku złamania kości ramiennej i innych urazówMamy nadzieję, że ten wyrok pomoże Wam w ustaleniu właściwej kwoty roszczenia odszkodowania za złamanie kości ramiennej. Zajmujemy się takimi sprawami. Zapraszamy więc do eksperci bezpłatnie ustalą, czy charakter wypadku powoduje, że należy Ci się odszkodowanie za złamanie kości ramiennej. Niezależnie od tego czy chodzi o wypadek na chodniku, wypadek drogowy, wypadek w pracy czy wiele innych. Chętnie pomożemy w uzyskaniu zadośćuczynienia i odszkodowania.– Zespół Krajowego Centrum Pomocy Prawnej –Nawigacja wpisu Poślizgnięcie na nieodśnieżonym chodniku rodzi odpowiedzialność zarządcy terenu. Pytanie, kim jest zarządca? Powszechnie zdajemy sobie sprawę ze swoich obowiązków, z tego, że trzeba odśnieżyć chodnik wzdłuż swojej posesji. Ale kto właściwie odpowiada za wypadek wskutek poślizgnięcia się na chodniku? Czy rzeczywiście właściciel przylegającej nieruchomości? Określenie podmiotu odpowiedzialnego. Niestety określenie podmiotu odpowiedzialnego za wypadek na źle odśnieżonym chodniku jest trudne a czasami nawet bardzo trudne. Na szczęście po rozstrzygnięciu paru kwestii i prawidłowym określeniu podmiotu zobowiązanego sam proces sądowy jest dość przyjemny. Nie mniej jednak należy odpowiednio się do niego przygotować, o czym napiszemy niżej 🙂 Kwestie utrzymania czystości i porządku na chodniku regulują ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach ( z dnia oraz ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ( z dnia Odpowiedzialność właściciela przylegającej działki. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości – uprzątanie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, należy do obowiązków właścicieli i użytkowników wieczystych tych nieruchomości. Poniżej wyciąg z ustawy: Art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości: Właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez: uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości; właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych; Nie ma zatem żadnych wątpliwości, iż poślizgnięcie na nieodśnieżonym czy oblodzonym chodniku przylegającym do danej nieruchomości rodzi odpowiedzialność właściciela posesji, do której chodnik przylega. Zwracamy jednakże uwagę na wyłączenie, tj. jeżeli na chodniku możliwy jest płatny postój lub parkowanie samochodów, wtedy właściciel posesji przylegającej do chodnika nie odpowiada za poślizgnięcie. Odpowiedzialność zarządcy drogi. Zgodnie z art. 20 pkt 4 w zw. z art. 19 ustawy o drogach publicznych obowiązek utrzymania w czystości nawierzchni chodników przy każdej kategorii drogi publicznej, także położonej w mieście i nie będącej autostradą, ani drogą ekspresową spoczywa na zarządcy tej drogi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 1999 r. I CKN 1005/97, nie publ.). Poniżej wyciąg z ustawy: Art. 20 pkt 4 ustawy o drogach publicznych: Do zarządcy drogi należy w szczególności: utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2. Zarządcą drogi jest zgodnie z art. 19 ustawy o drogach publicznych, dla dróg: gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta); powiatowych – zarząd powiatu; wojewódzkich – zarząd województwa; krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. Odpowiedzialność solidarna. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 3 października 2014 r. (V ACa 477/14), nie pozostawia żadnych wątpliwości: Jeżeli obowiązek utrzymania porządku i czystości na określonym chodniku należy zarówno do właściciela nieruchomości położonej wzdłuż chodnika, jak i do zarządcy drogi, ich odpowiedzialność za szkody wyrządzone w wyniku naruszenia tego obowiązku jest solidarna, zgodnie z art. 441 § 1 Oznacza to, że możemy wybrać od kogo dochodzić roszczeń. Solidarność dłużników jest bardzo korzystna z punku widzenia wierzyciela. Nie oznacza to, że możemy dochodzić roszczeń od zarządcy drogi i dodatkowo od właściciela nieruchomości położonej wzdłuż chodnika, solidarność dłużników oznacza, że jeżeli jeden z dłużników spełni świadczenie to zwalnia ze zobowiązania drugiego dłużnika (następnie samemu dochodząc roszczeniem regresowym połowy wypłaconego odszkodowania). Przygotowanie do zgłoszenia roszczeń odszkodowawczych. Kwestie dowodowe obciążają osobę poszkodowaną, należy zatem przygotować się do procesu. Idealnie by było, gdybyśmy dysponowali: dokumentacją fotograficzną miejsce zdarzenia; oświadczeniami świadków wypadku; oświadczeniami świadków na okoliczność tego, że w dniu wypadku chodnik, czy ulica nie były odśnieżone, były oblodzone. Specjalnie zależy nam na pisemnych oświadczaniach, gdyż nie zawsze sprawy trafiają od razu do sądu. Wręcz przeciwnie spełniając normę art. 187 § 1 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego jesteśmy zobowiązani przed procesem wykazać, iż podjęliśmy próbę mediacji. Należy zatem wezwać podmiot odpowiedzialny do zapłaty należnej kwoty zadośćuczynienia, odszkodowania oraz renty. Bardzo często otrzymamy odpowiedź ze wskazaniem polisy OC a zatem należy przeprowadzić postępowanie likwidacyjne przed zakładem ubezpieczeń. Dopiero, gdy spełnimy wszystkie obowiązki i prawidłowo przygotujemy się do procesu możemy ze spokojną głową dochodzić swoich racji na drodze sądowej. Szanse powodzenia procesu – czy warto zawracać sobie głowę dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych z tytułu wypadku na oblodzonym chodniku? Każdy indywidualnie musi odpowiedzieć sobie na to pytanie. Jednakże jeżeli przeczytali Państwo artykuł do tego momentu to nie mamy wątpliwości, że są Państwo zdeterminowani i chcą dochodzić należnego zadośćuczynienia, odszkodowania oraz renty. Tak, tak możliwe są wszystkie trzy roszczenia, tak jak w przypadku, np. wypadków komunikacyjnych. Sąd Najwyższy przedstawił pogląd, od którego należy zacząć, w wyroku z dnia 1 lutego 2004 r. w sprawie I CK 222/03 (LEX nr 175945), że w sytuacji, w której przyczynę szkody ma stanowić zaniechanie, a zatem kiedy ocena związku przyczynowego przebiega w oparciu o hipotetyczne założenie, iż określone działanie, gdyby zostało podjęte, zapobiegałoby szkodzie, należy wskazać to niezbędne działanie zapobiegawcze oraz wykazać, że istniała obiektywna potrzeba i możliwość jego podjęcia. Z kolei w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 września 2013 r. w sprawie IV CSK 61/13(LEX nr 1402660) stwierdzono, że w przypadku badania istnienia adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy szkodą, a zdarzeniem szkodzącym, przybierającym postać zaniechania, przeprowadzenie testu conditio sine qua non polega na przeprowadzeniu oceny, według zasad wiedzy i doświadczenia życiowego, z jak dużym prawdopodobieństwem ukształtowałyby się stosunki faktyczne, gdyby zostało podjęte zaniechane działanie. Innymi słowy, sąd będzie musiał odpowiedzieć sobie na pytanie, czy gdyby zarządca terenu na którym doszło do wypadku postąpił prawidłowo, tj. posypał piaskiem i solą chodnik, to czy doszłoby do wypadku? W większości przypadków, przy prawidłowo poprowadzonym procesie od strony dowodowej, sądy nie mają wątpliwości i uznają rację osobom poszkodowanym. Możliwe roszczenia do uzyskania. Zadośćuczynienie. Wysokość zadośćuczynienia wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności istotnych dla określenia rozmiaru krzywdy, takich jak: stopień i czas trwania cierpień fizycznych i psychicznych (pobyt w szpitalu, bolesność zabiegów, dokonywane operacje), nieodwracalność następstw uszkodzenia ciała (kalectwo), wiek poszkodowanego, niemożność wykonywania ulubionego zawodu czy hobby, uprawianie sportów, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiowa (wyrok Sądu Najwyższego z 9 listopada 2007 r. V CSK 245/07 opubl. OSN C – ZD 4/2008 p. 95, wyrok Sądu Najwyższego z 29 maja 2008 r. II CSK 78/08 nie publ., LEX nr 4203898 i z 14 lutego 2008 r. II CSK 536/07 nie publ., LEX nr 461725). Trzeba przy tym pamiętać, że przede wszystkim pełni ono funkcję kompensacyjną, (tak przykładowo Sąd Najwyższy w wyrokach: z 17 września 2010 r. II CSK 94/10 OSNC 2011/4/44, z 30 stycznia 2004 r. I CK 15/04 opubl. OSNC 2005/2/40, wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 29 września 2005 r. I ACa 510/04 LEX nr 193938), co oznacza, że jego wysokość musi być odczuwalna dla poszkodowanego w stopniu łagodzącym doznane cierpienia. Inaczej mówiąc kwota ta nie może być symboliczna, a wręcz przeciwnie – na tyle wysoka, by osiągnięty został wspomniany cel. Z drugiej strony nie można abstrahować od tego, że wysokość zadośćuczynienia powinna być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa (z nowszego orzecznictwa: wyrok Sądu Najwyższego z 29 maja 2008 r. II CSK 78/08 nie publ., LEX nr 420389, wyrok Sądu Najwyższego z 14 lutego 2008 r. II CSK 536/07 nie publ., LEX nr 461725, wyrok Sądu Najwyższego z 12 lipca 2002 r. V CKN 1114/00 nie publ., LEX nr 80272). Wyraźnie trzeba jednak zaznaczyć, że to kryterium nie może prowadzić do podważenia czy wręcz zanegowania kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia (v. wyrok Sądu Najwyższego z 10 marca 2006 r. IV CSK 80/05OSNC 2006/10/175 i dalsze wskazane tam orzeczenia). Odszkodowanie. Możliwe jest uzyskania odszkodowania za: utracony dochód; zniszczoną odzież; zniszczony telefon; koszty dojazdów do placówek medycznych; koszty leczenia (leki, prywatne wizyty lekarskie, rehabilitację); kosztów opieki osób trzecich nad poszkodowanym. Renta. Renta na zwiększone potrzeby. Bogate orzecznictwo Sądu Najwyższego wskazuje, że renta na zwiększone potrzeby ma charakter kompensacyjny, stanowi bowiem formę naprawienia szkody. Jej dochodzenie związane jest z ustaleniem szkody, pozostającej w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem sprawczym (por. wyrok SN z dnia 13 grudnia 1999 r., I CKN 832/99, LEX nr 1001268). Celem renty jest zatem naprawienie szkody, co nie oznacza, że ma pokrywać tylko te wydatki, które poszkodowany rzeczywiście poniósł. Dla jej zasądzenia wystarcza bowiem samo istnienie zwiększonych potrzeb, bez względu na to, czy pokrzywdzony poniósł koszt ich pokrycia. Renta przysługuje także w sytuacji, w której opiekę sprawują nieodpłatnie członkowie rodziny (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1972, I CR 534/72, LEX nr 7187.\ z 11 marca 1976 r., IV CR 501/76, OSNC 1977/1/11; w nowszym orzecznictwie – wyroki z dnia 22 czerwca 2005 r., III CK 392/04 LEX nr 177203; z 15 lutego 2007 r., II CSK 474/06. LEX nr 274155). Renta z tytułu utraconego dochodu. Roszczenie rentowe z tytułu utraconego dochodu możliwe jest wtedy, kiedy na skutek wypadku osoba poszkodowana stała się niezdolna do pracy. Wtedy liczymy je w następujący sposób: średni miesięczny dochód uzyskiwany przed wypadkiem – świadczenie rentowe z ZUS po wypadku = roszczenie rentowe od podmiotu zobowiązanego. Zapraszamy do kontaktu celem analizy Państwa sprawy, gdyż każda sprawa jest inna. Nasi prawnicy są do Państwa dyspozycji pod numerem telefonu 34 389 40 77. Postaramy się pomóc uzyskać należne zadośćuczynienie i odszkodowanie oraz rentę. Wzór pisma roszczeniowego do zarządcy terenu na którym doszło do wypadku. Miejscowość, data Imię i nazwisko adres zamieszkania Burmistrz miasta ____________ (adres) WEZWANIE DO ZAPŁATY Działając w imieniu własnym, na podstawie art. 415 Kodeksu cywilnego, wzywam do zapłaty kwoty ______________ (słownie: ________________) w terminie 7 dni od otrzymania niniejszego pisma, tytułem zadośćuczynienia za wypadek z dnia ____________ r. Ewentualnie, wnoszę o przedstawienie polisy OC ważnej na dzień wypadku. UZASADNIENIE W dniu ________ r. idąc chodnikiem przy ulicy ________ w miejscowości ___________ poślizgnąłem się i doznałem urazu w postaci (opisać uraz). Chodnik, na którym doszło do wypadku był oblodzony/nieośnieżony, co należy uznać za wyłączną przyczynę wypadku. W załączeniu przedkładam oświadczenie świadka wypadku oraz dokumentację fotograficzną. Zgodnie z art. Art. 20 pkt 4 ustawy o drogach publicznych ( z dnia do zarządcy drogi należy w szczególności: utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2. Informuję jednocześnie, iż brak zapłaty należnej kwoty zadośćuczynienia zmusi mnie do skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Z poważaniem, Imię i nazwisko Orzecznictwo: Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2017 r. II OSK 2611/15 Obowiązki zarządcy drogi a regulacja studzienki kanalizacji sanitarnej. 1. Obowiązek utrzymania przez zarządców dróg pokryw studzienek kanalizacyjnych przeznaczonych do odwaniania tych dróg wynika nie z faktu, że stanowią one element nawierzchni drogi, ale z tego, że są częścią studzienek ściekowych. Nie można zatem zaakceptować poglądu, że fakt umiejscowienia pokrywy studzienki (nieprzeznaczonej do odwadniania drogi) w powierzchni drogi, rozstrzyga o tym, że pokrywa ta staje się elementem (fragmentem, wypełnieniem) nawierzchni tej drogi, za którego utrzymanie odpowiada zarządca drogi. W takiej bowiem sytuacji wprowadzone w art. 20 pkt 4 rozróżnienie obowiązków zarządcy drogi polegających na utrzymaniu jej nawierzchni od obowiązków utrzymania innych urządzeń związanych z drogą, byłoby nieracjonalne. 2. Podczas gdy wyrównanie nawierzchni jezdni niewątpliwie leży w gestii zarządcy drogi, to regulacja studzienki kanalizacji sanitarnej – czy to jej pierścienia, czy to pokrywy – nie należy do jego obowiązków. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 18 maja 2017 r. I ACa 46/17 Początek terminu przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym. Obowiązki zarządcy drogi w zakresie utrzymywania stanu dróg. 1. Norma 4421 § 1 stanowi regulację szczególną w stosunku do art. 120 § 1 wiążąc początek biegu trzyletniego terminu z kumulatywnym spełnieniem obu przesłanek – a więc powzięciem przez poszkodowanego wiadomości o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jeżeli poszkodowany dowiedział się o osobie odpowiedzialnej za szkodę, później aniżeli o samej szkodzie, termin trzyletni rozpocznie więc bieg w tym późniejszym dniu. 2. Nie może być uznana za prawidłową wykładnia normy art. 4421 która przyjmuje, iż początkiem terminu przedawnienia roszczeń objętych normą art. 4421 jest już chwila, gdy poszkodowany wie o szkodzie i jednocześnie przy dołożeniu należytej staranności może ustalić osobę odpowiedzialną do jej naprawienia. 3. Z art. 20 ustawy z 1985 r. o drogach publicznych. wywodzić należy obowiązek zarządcy drogi utrzymywania takiego stanu dróg, który zapewnia bezpieczeństwo jej użytkownikom. Jego realizacja następuje poprzez systematyczny nadzór polegający na kontroli stanu dróg oraz na reagowaniu na interwencje użytkowników. Nadto powinności zarządcy polegają też na działaniach prewencyjnych, co dotyczyć może zagrożeń przewidywalnych, polegających np. na konserwacji lub remontach zniszczonych odcinków dróg, na reagowaniu na komunikaty o możliwości wystąpienia gwałtownych zjawisk atmosferycznych poprzez np. postawienie w stan gotowości służb porządkowych. 4. W przypadku zdarzeń nagłych (nieprzewidywalnych) zaniechanie usunięcia przeszkody stwarzającej zagrożenie będzie zarzucalne zarządcy wówczas, gdy nie podejmie on odpowiednio sprawnej adekwatnej do zagrożenia reakcji po otrzymaniu informacji (uzyskaniu wiedzy) o niebezpieczeństwie. W sferze organizacyjnej o nienależytym wykonaniu obowiązków z art 20 ustawy z 1985 r. o drogach publicznych świadczyć będzie takie zaniechanie, które uniemożliwi odpowiednie przekazanie informacji zarządcy lub polegać będzie na braku odpowiedniej reakcji na zgłoszenie, względnie brak będzie adekwatnych do stanu drogi natężenia ruchu i realiów atmosferycznych działań zarządcy dotyczących kontroli jej bezpieczeństwa. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 3 października 2014 r. V ACa 477/14 Odpowiedzialność za szkody wyrządzone w wyniku naruszenia obowiązku utrzymania porządku i czystości na określonym chodniku. Jeżeli obowiązek utrzymania porządku i czystości na określonym chodniku należy zarówno do właściciela nieruchomości położonej wzdłuż chodnika, jak i do zarządcy drogi, ich odpowiedzialność za szkody wyrządzone w wyniku naruszenia tego obowiązku jest solidarna, zgodnie z art. 441 § 1 Wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 22 listopada 2013 r. II Ca 916/13 Obowiązki zarządcy drogi określa ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. W art. 20 wskazanej ustawy sprecyzowano, że do obowiązków tych należy utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4), koordynacja robót w pasie drogowym (pkt 7), przeprowadzanie okresowych kontroli stanu dróg i drogowych obiektów inżynierskich (pkt 10), wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11), przeciwdziałanie niszczeniu dróg przez ich użytkowników (pkt 12).

odszkodowanie od urzędu miasta za złamanie